پیچ های خودکار دریل کننده (یا پیچ های نفوذ کننده ) شایع ترین اتصال دهنده ها هستند دیگر تکنولوژی های اتصال مثل اتصال دهنده های بادی ، پودری و چین دار( بدون اتصال دهنده ) نیز قابل استفاده می باشند .
• اتصالات فولاد به فولاد ، معمولاً از پیچ های سرعت شماره 2/1-8 اینچ برای اتصال تیرچه ها / پایه ها به ناودانی ها استفاده می شود .از پیچ های دریل کننده شماره 4/3-10 اینج برای فولادهای ضخیم تر استفاده می شود. از پیچ های دریل کننده با سطح مقطع کوچک برای مواد سخت استفاده می شود . پیچ ها باید با حداقل فاصله مرکزی 0.5 اینچ از یکدیگر نصب شوند.
• اتصالات چوب به فولاد : معمولاً از پیچ شماره 8 دریل کنند به همراه نقطه راهنما برای اتصال چوب به فولاد استفاده می شود . پیچ های خود دریل شونده با سر مخروطی نیز برای وارد شدن به چوب بدون ایجاد ترک در آن طراحی شده اند . پیچ هایی که سر آن آنها ویفر است برای اتصال مواد نرم به پایه های فولادی مورد استفاده قرار می گیرند . از پیچ های سرپخ نیز برای نفوذ در جسم بدون ایجاد خرابی یا ترک در سطح پرداخت استفاده می شود .
پیچ های پوشش ها باید قبل از اینکه سطح پوشش را به داخل فشار دهند ، آن را سوراخ کرده و از آن بگذرند.
• اتصالات صفحات گچی به فولاد . صفحات گچی با پیچ های سرتیز مخروطی شماره 6 اینچ (با نام پیچ تیغه ) ، متصل می شوند . از یک تعیین کننده عمق جهت جلوگیری از ایجاد خسارت به صفحه گچی استفاده کنید. برای فولادهایی با ضخامت بیشتر از 43mils از پیچ های مخروطی خود دریل شونده استفاده کنید .